news

Hoe voer je niet-destructief onderzoek uit op gelaste roestvrijstalen buizen?

Update:20 Oct
Abstract: Niet-destructief onderzoek (NDT) is van cruciaal belang voor het beoordelen van de kwaliteit en integriteit van gelaste roestvrijstalen buis
Niet-destructief onderzoek (NDT) is van cruciaal belang voor het beoordelen van de kwaliteit en integriteit van gelaste roestvrijstalen buis zonder schade aan de leidingen zelf te veroorzaken. Er kunnen verschillende NDT-methoden worden gebruikt, afhankelijk van de specifieke vereisten en het type defect of gebrek dat wordt onderzocht. Hier volgen algemene NDT-methoden en -stappen voor het uitvoeren van NDT op gelaste roestvrijstalen buizen:
Visuele inspectie (VT):
Begin met een visuele inspectie om eventuele duidelijke oppervlaktedefecten te identificeren, zoals scheuren, discontinuïteiten, onvolledige laspenetratie of verkeerde uitlijning.
Gebruik geschikte verlichting, vergrotingsinstrumenten en inspectiechecklists om u te helpen bij het onderzoek.
Vloeistofpenetratietesten (PT):
Reinig het oppervlak van de gelaste roestvrijstalen buis om eventuele verontreinigingen of resten te verwijderen die de test kunnen verstoren.
Breng een penetrante vloeistof aan op het oppervlak, zodat deze in eventuele scheuren of defecten in het oppervlak kan sijpelen.
Veeg overtollige penetrant weg en breng een ontwikkelaar aan, die de penetrant uit de defecten trekt en zichtbaar maakt.
Inspecteer het oppervlak op de aanwezigheid van indicaties die de locatie van defecten onthullen.
Magnetische deeltjestesten (MT):
Reinig het oppervlak van de gelaste roestvrijstalen buis om eventuele verontreinigingen te verwijderen.
Breng magnetische deeltjes aan op het oppervlak, die zich zullen ophopen op de locaties van defecten aan het oppervlak of nabij het oppervlak.
Stel het gebied bloot aan een magnetisch veld en inspecteer het onder geschikte lichtomstandigheden om aanwijzingen voor defecten te ontdekken.

Austenitisch roestvrij staal gelaste buis/buis ASTMA 312 TP304/TP304L/TP 316L/TP316Ti OD 6,35-114,3 mm
Ultrasoon testen (UT):
Gebruik een ultrasone transducer die hoogfrequente geluidsgolven uitzendt en de echo's detecteert die worden gereflecteerd door de interne en externe oppervlakken van de roestvrijstalen buis.
Breng een koppelmedium aan (meestal een gel of water) om een ​​goed akoestisch contact tussen de transducer en het buisoppervlak te garanderen.
Interpreteer de ultrasone signalen om de aanwezigheid, omvang en locatie van interne of ondergrondse defecten te identificeren.
Radiografische testen (RT):
Gebruik röntgen- of gammastraling om door de roestvrijstalen buis te gaan.
Een film- of digitale detector aan de andere kant registreert de variaties in de straling veroorzaakt door de materiaaldikte en de aanwezigheid van defecten.
Het resulterende radiografische beeld kan defecten aan het licht brengen, zoals porositeit, gebrek aan versmelting en scheuren.
Wervelstroomtesten (ET):
Leid een wisselstroom door een spoel, waardoor een elektromagnetisch veld ontstaat.
Het elektromagnetische veld induceert wervelstromen in de roestvrijstalen buis en veranderingen in de wervelstromen worden gedetecteerd.
Wervelstroomvariaties kunnen defecten aan het licht brengen, zoals scheuren, corrosie en variaties in wanddikte.
Radiografische testen (RT):
Gebruik röntgen- of gammastraling om door de roestvrijstalen buis te gaan.
Een film- of digitale detector aan de andere kant registreert de variaties in de straling veroorzaakt door de materiaaldikte en de aanwezigheid van defecten.
Het resulterende radiografische beeld kan defecten aan het licht brengen, zoals porositeit, gebrek aan versmelting en scheuren.
Wervelstroomtesten (ET):
Leid een wisselstroom door een spoel, waardoor een elektromagnetisch veld ontstaat.
Het elektromagnetische veld induceert wervelstromen in de roestvrijstalen buis en veranderingen in de wervelstromen worden gedetecteerd.
Wervelstroomvariaties kunnen defecten aan het licht brengen, zoals scheuren, corrosie en variaties in wanddikte.
Ultrasoon testen (UT):
Gebruik een ultrasone transducer die hoogfrequente geluidsgolven uitzendt en de echo's detecteert die worden gereflecteerd door de interne en externe oppervlakken van de roestvrijstalen buis.
Breng een koppelmedium aan (meestal een gel of water) om een ​​goed akoestisch contact tussen de transducer en het buisoppervlak te garanderen.
Interpreteer de ultrasone signalen om de aanwezigheid, omvang en locatie van interne of ondergrondse defecten te identificeren.
Radiografische testen (RT):
Gebruik röntgen- of gammastraling om door de roestvrijstalen buis te gaan.
Een film- of digitale detector aan de andere kant registreert de variaties in de straling veroorzaakt door de materiaaldikte en de aanwezigheid van defecten.
Het resulterende radiografische beeld kan defecten aan het licht brengen, zoals porositeit, gebrek aan versmelting en scheuren.
Wervelstroomtesten (ET):
Leid een wisselstroom door een spoel, waardoor een elektromagnetisch veld ontstaat.
Het elektromagnetische veld induceert wervelstromen in de roestvrijstalen buis en veranderingen in de wervelstromen worden gedetecteerd.
Wervelstroomvariaties kunnen defecten aan het licht brengen, zoals scheuren, corrosie en variaties in wanddikte.
Akoestische emissietests (AE):
Akoestische emissietests detecteren en registreren spanningsgerelateerde, voorbijgaande akoestische golven die worden geproduceerd door het uitzetten of samentrekken van microstructurele defecten in de roestvrijstalen buis.
Deze methode wordt vaak gebruikt voor het monitoren van voortdurende veranderingen in het materiaal.